skończyć z kimś

См. также в других словарях:

• skończyć — dk VIb, skończyćczę, skończyćczysz, skończ, skończyćczył, skończyćczony 1. «doprowadzić coś do końca, zakończyć jakąś czynność; ukończyć» Skończyć pracę, rozmowę, sprzątanie. Skończyć czytanie książki, pisanie listu a. skończyć książkę, list. ∆… …   Słownik języka polskiego

• źle — gorzej 1. «nie tak jak trzeba, nie tak jak być powinno, nienależycie, nieodpowiednio, niedobrze» Źle uczyć. Źle sprzątać. Źle coś wybrać. Źle zadecydować o czymś. Źle pojęta solidarność. Źle ubrany, uczesany. ∆ Źle wychowany, źle ułożony «nie… …   Słownik języka polskiego

• być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… …   Słownik języka polskiego

• kot — m IV, DB. a, C. u, Ms. kocie; lm M. y 1. «Felis domestica, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie» Biały, bury, czarny kot. Puszysty, zwinny kot. Kot angorski, perski, syjamski. Kot mruczy, skrada się,… …   Słownik języka polskiego

• kark — m III, D. u, N. karkkiem; lm M. i «tylna część szyi granicząca z grzbietem» Gruby, szeroki, tłusty kark. ◊ Iść, jechać, lecieć, pędzić itp. na złamanie karku «iść, jechać, pędzić itp. bardzo szybko, na oślep, nie zwracając uwagi na… …   Słownik języka polskiego

• przejść — dk, przejśćjdę, przejśćjdziesz, przejdź, przeszedł, przeszła, przeszli przechodzić ndk VIa, przejśćdzę, przejśćdzisz, przejśćchodź, przejśćdził 1. «idąc przebyć jakąś drogę, przekroczyć coś, udać się dokądś, minąć kogoś, coś» W ciągu dnia… …   Słownik języka polskiego

• źle — 1. I tak źle, i tak niedobrze «o sytuacji, z której nie ma dobrego wyjścia»: Zauważyłem, że ci, którzy nie mają dzieci, dłużej czują się młodzi. Nie mają poczucia przemijania. Za to później, kiedy dopada ich pustka, są bezradni wobec samotności i …   Słownik frazeologiczny

• kończyć się — I – skończyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dobiegać końca istnienia w czasie, przestawać istnieć, trwać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zima się kończy. Skończyły się święta. Skończyła się jego kariera. Film się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mówić — 1. Coś mówi samo za siebie «coś jest oczywiste, nie wymaga komentarza ani dodatkowych wyjaśnień»: Energia elektryczna wytwarzana na bazie bełchatowskiego węgla jest o 40 proc. tańsza od energii uzyskanej z innych źródeł. To mówi samo za siebie.… …   Słownik frazeologiczny

• urwać — dk IX, urwaćwę, urwaćwiesz, urwaćwij, urwaćał, urwaćany urywać ndk I, urwaćam, urwaćasz, urwaćają, urwaćaj, urwaćał, urwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od czegoś, oderwać część czegoś; oberwać, oderwać» Urwać guzik, klamkę, kawałek… …   Słownik języka polskiego

• naszarpać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, naszarpać siępię się, naszarpać siępie się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przez pewien czas szarpać się z kimś lub czymś, mieć dość szarpania się z kimś lub czymś : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień